Księża Proboszczowie od 1897 roku:

1. Ks. Julian Rejewski (1897-1931)

2. Ks. Marian Poprawski (1931-1933)

3. Ks. Bolesław Staniszewski (1933-1941)

4. Ks. Seweryn Garyantesiewicz (1945-1964)

5. Ks. Stanisław Radziejewski (1964-1993)

6. Ks. Kazimierz Pyrzyk (1993-2000)

7. Ks. Jerzy Palpuchowski (2000-2012)

8. Ks. Jacek Piekielny (2012-2023)

9. Ks. Marek Czekaj (2023-

W kościele pw. św. Wojciecha w Jankowie Zaleśnym Matka Boża z cudownego wizerunku nazywana jest Panią Jankowską. Wydaje się, że to dla niej wybudowano tę świątynię.

To jeden z największych wiejskich kościołów w naszej diecezji. Zaczęto go budować w 1905 roku. To czwarty, który powstał w Jankowie Zaleśnym. Dokładna data fundacji pierwszej świątyni nie jest znana. Wiadomo, że początki parafii w tym miejscu sięgają XIII wieku. Drewniany kościół parafialny pw. św. Wojciecha wybudowany został podczas lokacji wsi w XIII - XIV wieku. Położony był na zachód od obecnie istniejącego, za ogrodem proboszczowskim. Drugi kościół, również drewniany i wybudowany po Potopie szwedzkim, został konsekrowany 21 października 1670 roku przez sufragana poznańskiego biskupa tytularnego Mateusza Mariana Kurskiego. Niestety świątynia spłonęła na początku XVIII wieku, dlatego powstała trzecia. Wybudowano ją w 1715 roku staraniem miejscowego plebana Mateusza Rybczyńskiego ze składek parafian. Po 12 latach konsekrował ją sufragan poznański biskup Karol Łodzia Poniński. Znajdowało się w nim aż pięć ołtarzy. W głównym umieszczono obraz św. Wojciecha, a pod nim wizerunek Matki Bożej.

Obecnie istniejący czwarty kościół pod wezwaniem św. Wojciecha został wybudowany staraniem miejscowego proboszcza ks. Juliana Rojewskiego. Jego patronem został właściciel tzw. Księstwa Krotoszyńskiego książę Thurn und Taxis. To on pokrył 2/3 kosztów budowy, a resztę dołożyli parafianie. Trzynawowy, na planie krzyża łacińskiego, kościół zaprojektował Heliodor Matejko w stylu neoromańskim, z użyciem form neogotyckich i neorenesansowych. Nad głównym wejściem wybudowano pięćdziesięciometrową wieżę. Książę ufundował też wyposażenie kościoła: ołtarze, ambonę, 26-głosowe organy, konfesjonały, chrzcielnicę, stacje Drogi krzyżowej, a nawet meble do zakrystii. Wszystko zostało wykonane w jednym warsztacie.

W bogato rzeźbionym ołtarzu głównym nad tabernakulum z Najświętszym Sakramentem przygotowano miejsce na czczony tu obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, czyli Pani Jankowskiej, zasłaniany obrazem z postacią patrona świątyni św. Wojciecha. O szczególnym kulcie Maryi w tym miejscu świadczą: piękna sukienka i wota, obecnie znajdujące się na bocznej ścianie prezbiterium oraz przybywające z okolicznych miejscowości piesze pielgrzymki. Tak naprawdę nie wiadomo, kiedy wizerunek został namalowany, źródła podają różne daty. Pierwsza udokumentowana wzmianka pochodzi z 1715 roku. Późniejsze zapiski pochodzące z 1742 roku nazywają ten wizerunek Matką Bożą Słynącą Łaskami. O wstawiennictwo Panią Jankowską proszono podczas zarazy, która nawiedziła parafię w 1852 roku, zmarło wtedy 51 osób. Teraz parafianie modlą się do Boga za jej wstawiennictwem między innymi podczas środowej nowenny. Przed wizerunkiem Pani Jankowskiej proszą szczególnie za swoich bliskich, o to, by małżeństwa ich dzieci nie rozpadły się, syn czy mąż przestał pić alkohol, czy o potomstwo dla bezdzietnych małżeństw. Potem przychodzą dziękować jak małżeństwo, którym lekarze nie dawali szans na dziecko i proponowali metodę in vitro. Teraz dziękują za dar zostania rodzicami cudownej córki, wystarczyła modlitwa z wiarą za wstawiennictwem Maryi.

Wracając do wnętrza świątyni Pani Jankowskiej, są w nim jeszcze ołtarze boczne. Po prawej Matki Bożej Bolesnej z Pietą, czyli rzeźbą przedstawiającą siedzącą Maryję i trzymającą na kolanach ciało Jezusa zdjętego z krzyża. Można ją zobaczyć na okładce tego numeru „Opiekuna”. Natomiast po lewej stronie znajduje się ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Umieszczona jest w nim figura Jezusa, który objawił siostrze Marii Małgorzacie Alacoque swoje serce pełne miłości do każdego z nas.

W świątyni obecni są też św. Izydor i małżonek Maryi, czyli św. Józef przedstawiony z Jezusem na obrazie pochodzącym z XV wieku. Tym ołtarzem opiekowało się działające tu od bardzo dawna Bractwo św. Józefa. Sukienka z tego wizerunku i wota ofiarowane Józefowi umieszczone zostały w prezbiterium. Wejścia do niego strzeże ośmiu Apostołów, których płaskorzeźby zdobią balaski. Płaskorzeźby czterech z najbliższych uczniów Jezusa z ruchomą częścią balasek wkomponowano w nowy ołtarz ustawiony po Soborze Watykańskim II. Wewnątrz świątyni można też podziwiać polichromię wykonaną w 1945 roku przez Wacława Taranczewskiego, malarza, prezesa Związku Polskich Artystów Plastyków, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego dzieła znajdują się m. in. w kościołach poznańskich i katedrach w Poznaniu i Warszawie, auli Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza i w wielu polskich muzeach.